Asaletin, Zerafetin, Cesaretin, Vefanın, timsali at'lar...
En sevdiğim hayvan at'tır benim...
Güzel bi tını eşliğinde at'lar...
Bir Dede Korkut kahramanı olan Bamsı Beyrek, 16 yıllık zindan hayatının ardından hürriyete erişir.
Atı Dengiboz'la karşılaştığında her ikisinde de samimi bir sevinç peyda olur.
Dengiboz, 16 yıldır görmediği Bamsı Beyrek'e adeta temenna eder.
Bunun üzerine Bamsı atına şöyle seslenir:
At demezem sana
Kardaş direm
Kardaşımdan ileri
Bu sözler, insanoğlunun atlarla olan binlerce yıllık alakasını güzel anlatır.
Atlar, insanların en eski dostlarından ve insana en fazla hizmet eden hayvanlardandır.
Taşıt araçları yokken insanoğlu uzak yerlere atların sırtında gidiyordu. Çünkü atlar saatte 60-70 km yol yapabilirler.
Bu şekilde yaya bir insanın bütün gün yürüyerek kat edeceği yolu bir at bir- iki saatte alabilir.
Bu Allah'ın insanlara ihsan ettiği büyük bir nimettir.
Atların yaratılışında birçok dikkat çeken hususiyet vardır.
Her şeyden önce atlar eğitilmeye müsait, zeki ve insana yakın hayvanlardır.
Geçmişte zebraları ehlileştirerek at gibi kullanmak isteyen kişiler bunu başaramamışlardır.
Çünkü zebralar yabani hayvanlardır, insan arasına karışınca ürküp, kaçar, dağılıp giderler.
Atlar ise sahiplerine alışır ve savaş meydanları gibi ürküntü verici, gürültülü ortamlarda bile insana hizmet ederler.
Gösteriler için eğitilen atlar, düzen içinde yürürler ve birçok numaralar yapabilirler.
Bunlar atın Allah tarafından insanın emrine musahhar kılınmak için özel yaratıldığını gösterir gibidir.
At muhteşem bir canlıdır.
Asildir. Cesurdur. Sadıktır. İtaatkârdır. Sahibinin huyuyla huylanır.
Yavaş da gider, hızlı da koşar. At, bacak kemiklerini kilitleyebildiği için ayakta uyuyabilir.
Nadiren yatarak uyuduğu görülür. Daima tetiktedir.
Sahibinin emrine öyle amadedir ki eğer binicisi onu koşturuyorsa çatlayana kadar koşabilir.
Gösterdiği sadakat, sahibiyle kurduğu ünsiyetin de bir ifadesidir aynı zamanda.
Bu sebeple dünya tarihi, atıyla ahbab olan yiğitlerin hikâyeleriyle doludur.
Manas'ın Akkula'sı, Battal Gazi'nin Aşkar'ı, Köroğlu'nun Kırat'ı ve en nihayet Hz Ali'nin (r.a.) Düldül'ü ilk akla gelen örneklerdir.
Atların kulakları da insandan daha uzak mesafeleri ve yüksek frekanstaki sesleri duymaya uygundur.
Atlar kulaklarını istedikleri yönlere çevirebilirler.
Atlar kulaklarıyla duygularını da anlatır.
Zaten hislerini çok iyi ifade eden hayvanlardır.
Sahipleri onların dilinden anlıyorsa hareketleriyle çok şey anlatırlar.
Mesela korktukları ve güvensizlik hissettikleri zaman kulaklarını arkaya yatırırlar.
Bunun yanında atların gözleri donuklaşır ve gözlerinin akı üst taraftan açık bir şekilde görülür.
Atın yanak, burun ve dudakları kasılır ve dişleri görünür.
Bu anlarda bir tehlikenin yanaştığı anlaşılabilir.
At, bu milletin sevdasıdır. Zira o, mukaddes bir gayenin yardımcılarından biridir.
(alıntı)
