Orta Çağ Felsefesi: Orta Çağ'da Stoacılık Okulu Nedir? Ne Değildir?
Stoacılık Okulunun Kurucusu Kitionlu (Kıbrıslı) Zenondur. Atinada Stoa Poikile denilen revaklı bir galeride dersler veren Zenon felsefeyi tanrısal ve insani şeylerin bilimi olarak tanımlıyordu. Onun öğrencisi Assoslu Kleanthes eski bir boksördü, geceleri bahçeleri sulayarak ekmeğini kazanırdı. Zenondan sonra okulun başına geçti.
Onun ardılı Soloili Khrysipposdur. Onun ölümüyle Eski Stoa dönemi kapanır. Orta Stoanın iki önemli filozofu vardır: Rodoslu Panaitios ve Apameialı (Suriyeli) Poseidonios. Asıl önemli olan İmparatorluk Stoasıdır. Bu dönemin iki büyük filozofu vardır: Hieropolisli (Frigyalı) köle Epiktetos ve Roma imparatoru Antoninus Augustus Marcus Aurelius.
Evrenin dışında hiçbir varlık alanı kabul etmeyen Stoacılara göre doğanın bir parçası olan insan evrensel ustan yani Logostan pay almaktadır. Onlara göre en uygun yaşam doğanın gereklerine göre sürdürülen yaşamdır. Buna göre bu filozofların hemen tümü doğanın buyruğunu dinleyerek intihar etmişlerdir. Onlar dünyanın pırıltılarına ve zenginliklerine önem vermeyen kimselerdir. Epiktetos Hem kendi ruhunla hem dış dünya nesneleriyle ilgilenemezsin der.
KAYNAK: FELSEFE TARİHİ KİTABI