Orta Çağ Felsefesi: Ortaçağ'da Stoacılık Okulunun Özellikleri Nedir? Ne Değildir?
Stoacılık Okulunun Kurucusu Kitionlu (Kıbrıslı) Zenondur. Atinada Stoa Poikile denilen revaklı bir galeride dersler veren Zenon felsefeyi tanrısal ve insani şeylerin bilimi olarak tanımlıyordu. Onun öğrencisi Assoslu Kleanthes eski bir boksördü, geceleri bahçeleri sulayarak ekmeğini kazanırdı. Zenondan sonra okulun başına geçen kişidir.
Onun ardılı Soloili Khrysipposdur. Onun ölümüyle Eski Stoa dönemi kapanır. Orta Stoanın iki önemli filozofu vardır: Rodoslu Panaitios ve Apameialı (Suriyeli) Poseidonios. Asıl önemli olan İmparatorluk Stoasıdır. Bu dönemin iki büyük filozofu vardır: Hieropolisli (Frigyalı) köle Epiktetos ve Roma imparatoru Antoninus Augustus Marcus Aurelius.
- ESKİ STOACILIK DÖNEMİ: (İÖ 3. YY): Stoa Okulunun temellerinin atıldığı dönem. Sıkı bir ahlak disiplini olarak ortaya çıkar. Bu dönemin en büyük temsilcileri, Zenon, Kleanthes ve Khrysippostur.
- ORTA STOACILIK DÖNEMİ(İÖ 2. ve 1. YY): Platon ve Aristotelesin görüşlerinin daha etkin olduğu ve Eski Stoanın ahlak görüşlerinin törpülendiği dönem. Stoa bu tarihlerde Romaya yayılmaya başlar. Bu dönemin en ünlü temsilcileri Panaitios ve Posidoniostur.
- GEÇ DÖNEM STOACILIK : Romalı temsilcilerinden Seneca, Epiktetos (Epictetus) ve İmparator Marcus Aureliusun görüşleriyle Stoanın adeta ideal bir Romalının felsefe eğitiminin ayrılmaz bir parçası hâline geldiği dönem.
KAYNAK: FELSEFE TARİHİ KİTABI